W Polsce przebywa ponad 30 tysięcy osób bezdomnych, są wśród nich także kobiety i dzieci. 8,5 tysiąca osób bezdomnych mieszka na ulicach, w opuszczonych domach i działkowych altanach, reszta osób pozostaje pod czasową bądź trwałą opieką ośrodków. Główne przyczyny bezdomności to poczucie zaniżonej wartości i brak umiejętności funkcjonowania w relacjach społecznych. Czynniki te prowadzą do uzależnień, bezrobocia, rozwodów, rozluźnienia relacji oraz w rezultacie do porzucenia funkcji społecznych. W niektórych przypadkach osoby bezdomne to byli mieszkańcy zakładów penitencjarnych, nie potrafiący wrócić do społeczeństwa po odbyciu kary.Osoby bezdomne to w znacznej większości mężczyźni, również młodzi, nie wyróżniający się na ulicach miast niczym szczególnym, wręcz – nierozpoznawalni.Mieszkańcy schronisk podejmują w miarę możliwości pracę zarobkową uczestnicząc w ten sposób w społeczeństwie.Dramatycznie niskie są statystyki dotyczące powrotu osób bezdomnych do społeczeństwa. Jest to wciąż poniżej 5 %. Oznacza to, że bezdomność jest w polskich warunkach prawie „nieuleczalna”. Mimo istnienia wielu schronisk, noclegowni i jadłodajni dla osób bezdomnych, w Polsce mało powszechne i mało zaawansowane są programy wychodzenia z bezdomności, działające nie tylko w sferze socjalnej i mieszkaniowej – ale głównie w sferze psychologicznej i terapeutycznej. Przeciętny polski bezdomny pozostaje bez dachu nad głową przez 6 lat.
Czy wiesz,że….
